6- سعادت انسان در كار ، تفكر و سعی در حفظ شرافت و تقوی است.

7- سعادتمند كسی است كه از هر خبط و خطایی كه از او سر بزند تجربه ای جدید به دست آورد.

8- سعادت دیگران قسمت مهمی از خوشبختی ما است.

9- سعادت نتیجه یك زندگانی عقلانی است.

10- سعادت جامعه به مراتب مهمتر از سعادت فرد می باشد.

11- سعادتمند و عاقل كسی است كه صبح هنگامی كه از خواب بر می خیزد به خود بگوید : من خوشبختم.

12- سعادت یك ملت آن قدر كه به سجایای اخلاقی و قوای روحی او بستگی دارد به سایر عوامل مادی مربوط نیست.

13- سعادت در سلامت نفس و بی آزاری است و محل آن نیز در افكار و گفتار و رفتار خودمان است.

14- سعادتی بالاتر از این نیست كه آدمی بتواند حق و باطل را از یكدیگر تمیز بدهد و دل و جان را به نور معرفت روشن سازد.

15- ظالم از سعادت حقیقی دور ،و به شقاوت ابدی نزدیك است.

16- هركس در طلب خیر و سعادت دیگران باشد، بالاخره سعادت خودش را هم به دست خواهد آورد.

17- شادمانی و نیكبختی ما غالباً بسته به مهر و صفایی است كه با دیگران داریم.

18- حُسن شهرت و نام نیك بزرگترین سعادت هاست.

19- فقط عدالت است كه  می تواند عامل  خوشبختی شود.

20- خوشبخت ترین افراد كسی است كه فضیلت دیگران را قدر بداند و از خوشبختی دیگران نیز احساس مسرت كند.